..Sen olmasan..
Seni bir lahza görmesem yâhûd, bilir misin ne olur?
Semâ, güneş ebediyyen kapansa,
belki vücûd bu leyl-i serd ile bir çare-i te'ennüs arar,
ve bulur;
fakat o zulmete mümkün müdür alıştırmak bütün güneşle,
semâlarla beslenen rûhu,
bu rûh-i mecrûhu?
..Sen olmasan..
Seni bulmak hayâli olsa muhâl,
yaşar mıyım dersin?
Söner üfûlüne bir lahza kaa'il olsa hayâl;
soğur, donar, kırılır senden ayrılınca nazar;
ne hazin gelir hayât o zaman vücûda, hem rûha!
Yaşar mıyız seni kaybetsek âah ben,
kalbim, bu kalb-i muztaribim?
..Sen olmasan..
Bu samimi bir itiraf işte:
Sen olmasan yaşamam;
Seninle râbıtamız hoş bir iytilâf işte;
fakat bu râbıta haalî mi ruhu ezmekden?..
Akşam
gurûba karşı düşündüm sükûn içinde bunu:
Fena değil sevişip ağlamak, fakat heyhât,
bükaye değse hayât!..
Tevfik Fikret
