29 Eylül 2008 Pazartesi

Söz


Şimdi dimdik durmanın zamanı değil mi?

Dağılmamak lazım, yapılacak çok iş var değil mi?

Peki mümkün mü abi?

Bir pankartla başlayan hikayemizin geldiği noktayı hayal etmişmiydik hiç? Biz elimizde pankart çıkarken ağır ağır merdivenlerden sen çıkan her engeli sessizce kaldırmıyormudun abi? Haylazlık yapıyorduk üçer üçer çıkmak için ve her tökezlediğimizde seni bulmuyormuyduk yanımızda? Ve günü geldiğinde; artık kendi ayaklarımız üzerinde dururken, senin gururla bizi izlediğini bilmiyormuyduk? Duymuyormuyduk sanıyorsun bizi her ortamda onore eden sözlerini?

Kızıyorduk birbirimize, bazen küsüyorduk bile ama biliyorduk be abi, et tırnaktan ayrılırmıydı hiç?

Her sitem dolu başlayan konuşmalarımız, yazışmalarımız kahkahalarla bitmiyormuydu?

Şimdi sana sitemimiz ne olacak abi?

Böyle bırakılıp gidilir mi?

Bu grup senin emeğinin bulunduğu Galatasaray aşkı ile dolu her grup gibi; her Galatasaraylı gibi seni unutmayacak.

Sahip çıkacağız.

Gözün arkada kalmasın.

ultrAslan
KARŞI