Bir zamanlar..

bu can sıkıcı günlerimizde, eski başarıların videolarına değil, yıllanmış zafer fotoğraflarımıza değil, prekazinin allah kitap vuruşlarına, arif'in sağlı sollu soktuğu gollere değil, eski yenilgilerimizde de adam gibi üzülebildiğimiz zamanları gözünüzün önüne getirmenizi ve o eski aslan yürekli, eğilip bükülmeyen, ağzında sinkafli küfürler olmadan bağırabildiğimiz kadar bağırılan taraftar halimizi hatırlamamızı yürekten diliyoruz.

biz eskiden de yenilirdik, şampiyonlukta kaçırırdık, avrupadan da elenirdik..

o mağlubiyetlerdi ki bizi bir sonraki sefere hazırlayan..

o coşkuydu ki inceden yüreklerimizi sızlatan..

nefret değil, mide bulantısı değil, hakaret hiç değil, "Galatasaray ulan" dedirten...

ihanet değil, sahtekarlık hiç değil, "Allah birdir, Galatasaray her şeydir" dedirten..

bu Galatasaray bizim;

yoksa yemişiz yöneticisinide, profesyonelinide, topçusunuda..