Hani derler ya yeni yıla nasıl girersen öyle geçer diye, biz hep sessiz ve kederli girdiğimizden midir acaba bu halimiz...
Bir koca yılı daha uğurluyoruz acısıyla, üzüntüsüyle, sıkıntısıyla. Hayat takvimlerinden 1 sene daha kopartıp atıyoruz, bir çizik daha atıyoruz finale doğru.
Ulan belki bu sene.. diye umutlanır oluyoruz ama fazla da uzun sürmüyor açıkcası. Kader bu işte, hayat ile aramızı iyi tutamadık hiç...
Hayata dair umutlarımızı yıllar öncesinin yılbaşı zarflarında unutmuş olsakta, söz konusu Galatasaray olunca iş değişir!
Ümit Kaf Dağı'nın ardında olsa da, Galatasaray var oldukça ümidimiz hiç eksilmez bizim. Eksilemez...
Kendimizden geçer, ondan geçmeyiz. Geçemeyiz...
Her şeye rağmen 2008'de "sana söz yine baharlar gelecek, sana söz ışık sönmeyecek!" diye haykıracağız yine avaz avaz...
Herkesin takkeyi önüne koyup Galatasaray için daha fazla ne yapabilirim diye düşünmesi dileğiyle.
7'den 70'e camia'nın yeni yılı kutlu olsun.