24 Haziran 2009 Çarşamba

Ümit Karan !!!



Karan’ım..
Seni çok sevip çok okşadığımız aşikar. Değişik duygular yaşattın bizlere yıllardır.
Roma deplasmanında iki bacak arası çalımı koyup ağlara gönderdiğinde ayağa kalktığımızı dün gibi hatırlıyoruz.
6 kasım’ın rövanşında orta sahaya yakın alandan rüştü’ye ağları yalattığın toplar da aklımızda.
İzmir’de Manisa’ya bu liglerin en muhteşem volesini gönderdiğinde Alsancak’ta oturan adam yoktu.
NouCamp’a adını yazdığında bizler gözyaşlarımızı tutmamıştık.
Arif’in gol kralı olması için yaptığın asistleri, aynı gecenin sonunda diğerleri saçlarını boyarken senin vücudunu sarıya kırmızıya boyamanı, ankaraspor’lardan geldiğinde herkes kumsal havasındayken senin tesislerimizde gece gündüz form tutmaya çalıştığını adımız gibi biliyoruz.

Kötü hiçbir şey kalmaz ayrılıkta. Onları yazıp çizecek değiliz. Verdiklerin için sağolasın.


Olsun Karan’ım..Var git sen Eses’e..
Bunun ne kadar profesyonel bir karar olduğunu biliyoruz ve başarılar diliyoruz hayatında..Mutlak kesişir yolumuz..

Bir biz profesyonel olamadık.