90 dakika bittiğinde Ali Sami Yen’de meşaleleri yakacak, hazırladığımız pankartlarla futbolcularla şampiyonluğu kutlayacak veya onlara emekleri için elimizden geldiğince teşekkür edecektik.Alkışlayacaktık, bağıracaktık, belki ağlayacak, belki hüzünlenecek, belki sevinçten coşacaktık.Hiç biri olmadı.Maçın bitiş düdüğüyle, farklı biten herhangi bir maçtan sonraki alkış ve ses yükseldi.Son maç, önemli maç, ama durum değişik Beş dakika önce tribün ayaklanmış, katıla katıla ağlamışım ama şimdi sessizlik ve gerilim var.Volkan’la baş başa vermişiz tüm ikinci yarı olduğu gibi bir totem değil bu…Serkan ve Uğur yanımıza gelip gidiyorlar.Ahmet ekip arabasında olmalı.Onur ve Kıraç kulaklıkları paylaşmışlar, onların gözler boş sahada, bizim gözler onlarda.Grupla aramızda bir merdiven boşluğu var bakamıyorum bile.

Bit be bit.Ne onaltı dakikaymış, onaltı saat gibi…Gözler Onur’da, gözler Kıraç’ta.Bir yumruk bekliyorsun göğe zafere doğru sıkılan.Ne yapacağız.Ne güzel kutlama planlarımız vardı sezon boyunca?Olur mu , olur…Bir sigara daha, yok be önce bitsin ulan gebermezsin ya…Bir kez daha o düğümü sıkıyorum.Bir kez daha tamam abi diyorum , bir kez daha ağlayacak mıyım?Hadi be……BİTTİ BE ULAN BİTTİ BE ADALET LAN BU ADALET….